स्वप्न

माझ्या डोळ्यातले स्वप्न
अश्रुंसवे वाहुन गेले
तुझी  वाट पाहता पाहता
अश्रुंमधेच विरुन गेले ....

प्राजक्त

प्रतीक्षा

नियतीने मांडलेला हा दुर्देवाचा फेरा आता तरी संपव देवा .......

सुखाचे आंदण आता तरी पदरी घाल रे देवा...

साडेसात वर्षाची प्रतीक्षा आता तरी सरू दे रे दयाघना.....

आज पुन्हा एकदा हरले मी...सर्वस्व तुला वाहून हि तुला मिळवणे आता अशक्यप्राय झाले .....

कुठे चुकले मी ... प्रेमात... कुठे कमी पडले...एकवार तरी संग आता माझा गुन्हा.....

प्राजक्त

अश्वथामा

भळभळनारी जखम घेवून अश्वथामा आज ही जिवंत आहे...

जगण्याचा शाप घेवून हजारो जीव आज ही त्याचाच मार्ग शोधत आहेत ...

वाट

तुझ्या आठवणीत जागवलेल्या रात्री, आसवांनी भिजलेले माझे डोळे... आज ही तुझ्या वाटेकडे डोळे लावून बसले आहेत ...आता तरी मागे फिर रे सजना...हळवी आर्जवे करता करता दारातली रातराणी ही कोमजली रे ....

प्राजक्त

परीस

तू सोबत असलास कि मन प्रसन्न हसते, सारे दुख क्षणात विरून जाते....

तुला आठवून भलतेच कोडे घालते, उत्तर शोधता शोधता मनातले गूढ आणखी गहिरे होत जाते,

तुझ्या माझ्या नात्याला कधी परीस स्पर्श देवून जाते ....

प्राजक्त

जखम

आज तो दिसला मला , कितेक्य वर्षाने .....तसाच लाघव हसताना ...

न खपली धरलेली जुनी जखम  पुन्हा भळाभळा वाहू लागली......

माझ्या अश्रूच्या सवे.....

प्राजक्त